Nasze Modlitwy

„Posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja”. To, co jest powiedziane o domu Dawida, nie dotyczy jedynie Józefa, ale także Maryi, bo Prawo zalecało, żeby każdy poślubiał kobietą ze swego plemienia i ze swojej rodziny, o czym daje świadectwo Paweł, pisząc do Tymoteusza: „Pamiętaj na Jezusa Chrystusa, potomka Dawida! On według Ewangelii mojej powstał z martwych” (2Tm 2,8)... „Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida”. Tron Dawida oznacza tutaj władzę nad ludem Izraela, którą sprawował Dawid w swoim czasie z żarliwą wiarą... Ten lud, którym rządził Dawid przez swoją doczesną władzą, Chrystus go pociągnie łaską duchową do królestwa wiecznego... „Będzie panował nad domem Jakuba na wieki”. Dom Jakuba oznacza Kościół powszechny, który przez wiarę i świadectwo złożone Chrystusowi wiąże się z przeznaczeniem patriarchów; złożony z tych, którzy narodzili się synami Izraela lub tych, którzy powtórnie się narodzili w Chrystusie, poprzez chrzest w Duchu. To nad tym domem Jakuba będzie wiecznie panował: „a Jego panowaniu nie będzie końca”. Tak, panuje nad nim w życiu obecnym, kiedy rządzi sercami wybranych, które zamieszkuje jeśli znajduje w ich wiarę i miłość. Panuje nad sercami poprzez nieustaną opiekę, kiedy obdarza je darami niebieskiej nagrody; włada w przyszłości, kiedy wprowadza je do domu ojczyzny niebieskiej, jak tylko skończy się ich stan ziemskiego wygnania. A tam radują się Jego widzialnej obecności, która nieustannie przypomina im, że ich jedynym zadaniem jest wyśpiewywanie Mu chwały. Św. Beda Czcigodny (ok. 673-735)