Nasze Modlitwy

Moi bracia, ojcowie i dzieci: po raz kolejny oddaję wam moją należność, to znaczy, przypomnę wam katechizm… Kto gorliwie i starannie wypełnia powierzone zadania, a nawet więcej – spełnia je, jakby Bogu służył, a nie ludziom, okazuje się godnym uznania robotnikiem (por. 2Tm 2,15), który przyjmuje najcięższe zadania, raduje się z czuwania nad bliźnim, wiedząc, że wielka nagroda czeka na niego w niebie. Niezależnie od pracy: dużej czy małej, jakiej się podjęliśmy, w nieustannych zawodach i z niezaspokojonym pragnieniem rzeczy wiecznych, wytrzymajmy wszystko dzielnie, znośmy wszystko w dobrym humorze, dokonajmy wszystkiego pod Bożym natchnieniem, przebaczając sobie nawzajem (por. Ef 4,32; Kol 3,13), pełni wzajemnej serdeczności – do takiego stopnia, że każdy dałby swoje życie (por. 1Tes 2,8) za brata, w duchu i w ciele. A jeśli Syn jedyny Ojca zaprasza was i przekonuje [do takiej postawy]? On, posłuszny Bogu Ojcu, unicestwił się aż do nieskończonego stopnia pokory; z pana stał się niewolnikiem, zaznał śmierci, i to śmierci krzyżowej (por. Flp 2,8). to radość dla mnie, grzesznika i desperata, niewyczerpane i niewysłowione wesele! To także radość dla was, którzy spełniacie Jego przykazania; niewymowna satysfakcja! Nie tylko już na ziemi otrzymujecie wspaniałe pochwały od każdego człowieka, który widzi, co się u was dzieje, tryumfujecie nad wrogiem i dajecie odpór jego złudom i pokusom, ale i w przyszłym świecie zatańczycie w obecności chwały Chrystusa Boga i zostaniecie włączeni do chórów anielskich i zgromadzenia świętych. „Tam jest przybytek weselących się w Tobie” (Ps 86,7 LXX), jak mówi psalmista, czcigodni bracia. Takie jest moje przypomnienie! Św. Teodor Studyta (759-826)