Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami: «Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie».
Nasze Modlitwy
Projekt prowadzony pod opieką Hermanice.Dominikanie.pl
Ewangelia wg św. Mateusza, Mt 5,1-12a
Komentarz to ewangelii
Radujcie się nieustannie w Panu (por. Flp 4,4), umiłowane dzieci. Radujcie się, proszę, obywatele nieba zesłani na ziemskie wygnanie, mieszkańcy górnego Jeruzalem (por. Ga 4,26) zrzuceni tu na dół, dziedzice królestwa niebieskiego, wydziedziczeni, nie mający udziału w ziemskich przyjemnościach! Radujcie się pielgrzymi pełni gorliwości, by znosić, w imię Bożego nakazu, to wygnanie i złe traktowanie w obcej ziemi! Radujcie się, wy, którzy jesteście ostatni według świata, ale jesteście posiadaczami dóbr przewyższających wszelki umysł (por. Flp 4,7)!
Radujcie się, szlachetni towarzysze zgromadzeni przez Boga, wspólnoto dusz i serc ożywiana miłością synowską i braterską, odwzorująca tu na ziemi zastępy aniołów! (...) Radujcie się, robotnicy Boży, (...) apostołowie. (...) Radujcie się wy, którzy pokładacie radość jedni w drugich, wszyscy, którzy dbacie o dobre imie swojego brata, wśród których nie ma ani zazdrości, ani rywalizacji, ani zawiści, ale pokój, miłosierdzie i życie wspólnotowe. I nie mówię, że nie jesteśmy atakowani, bo kto dzierży władzę, jeśli nie ci, którzy walczą, kto wymienia rany z napastnikami. Ale mówię, że nie jesteśmy zostawieni sami na pastwę knowań Szatana.
Tak, moje dzieci zgromadzone przez Boga, karmcie się pokarmem Ducha i pijcie wodę daną przez Pana. Kto zdobędzie tę wodę, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda ta stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu (por. J 4,14). (...) Jeszcze chwila a zwyciężymy. I będziemy błogosławieni, tak jak błogosławione będą wasze miejsca, rodzice i kraje (por. Łk 11,27–28).
Św. Teodor Studyta (759-826)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org