Nasze Modlitwy

Miejcie w zwyczaju spotykać się sam na sam z Bogiem, przyjaźnie, z ufnością i z miłością, jak z najdroższym i najserdeczniejszym przyjacielem... Nikt nie żąda od was nieustannej czujności umysły, tak, by zapomnieć o wszystkim, nawet o waszym wypoczynku. Jedyne, o co się prosi, nie zaniedbując waszych zajęć, byście zachowywali się z Bogiem tak, jak działacie, w różnych okolicznościach, z osobami, które kochacie i które was kochają. Wasz Bóg jest zawsze przy was, a nawet wewnątrz was: „o w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy” (Dz 17,28). Jeśli ktoś chce z Nim rozmawiać, nie musi wyczekiwać w przedsionkach — Bóg pragnie, by Go traktować bez ceregieli. Rozmawiajcie z Nim o waszych sprawach, projektach, troskach, obawach, o wszystkim, co was interesuje. Najważniejsze, jak powtarzam, to robić to bez skrępowania i szczerze. Bóg bowiem nie rozmawia z duszą, która z Nim nie rozmawia i która z trudem usłyszałaby Jego głos, nie mając zwyczaju konwersowania z Nim... To prawda, że Bogu należy się królewski szacunek, ale kiedy obdarza was poczuciem swojej obecności i pragnie, byście do Niego przemawiali jak do najlepszego przyjaciela, to pozwólcie waszym sercom iść do Niego swobodnie i z ufnością. Św. Alfons-Maria Liguori (1696-1787)