Nasze Modlitwy

Nauczono Gertrudę, że kiedy zwracamy się w stronę krzyża, musimy sobie wyobrazić, że w głębi serca Pan Jezus przemawia do nas czułym głosem: „Oto jak, z miłości do ciebie, zawisłem na krzyżu, nagi i pogardzany, z ciałem pokrytym ranami i rozbitymi członkami. Jednakże moje Serce jest tak przepełnione słodką miłością do ciebie, że gdyby od tego zależało twoje zbawienie i nie można by zrobić inaczej, zgodziłbym się wycierpieć dla ciebie jednej to wszystko, co widzisz i co niegdyś wycierpiałem dla całego świata”. To rozważania powinny budzić w nas wdzięczność, ponieważ tak naprawdę to nigdy nasze spojrzenie nie napotyka krzyża bez łaski Bożej... Innym razem, nakłaniając swój umysł do medytowania nad Męką Pańską, zrozumiała, że rozważanie modlitw i nauk związanych z Męką Pana jest dużo bardziej skuteczne, niż jakiekolwiek inne ćwiczenie. Podobnie jak nie można dotknąć mąki, żeby pył nie został na rękach, tak nie można wspominać o Męce Pańskij, choćby z odrobiną żaru, żeby nie otrzymać z tego jakichś owoców. Nawet zwyczajna lektura Męki usposabia duszę do otrzymania owoców i to proste zwracanie uwagi na wspominanie Męki Chrystusowej jest korzystniejsze, niż zajmowanie umysłu innymi rzeczami. To dlatego kierujmy troskliwie nasze rozważania w kierunku Męki Chrystusowej i niech staną się dla nas jak plaster miodu w ustach, melodyjna muzyka dla naszych uszów, radosna pieśń w sercu. Św. Gertruda z Helfty (1256-1301)