Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Jeśli zaś nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo trzech świadków oparła się cała sprawa. Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi. A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik. Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie. Dalej, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwóch z was na ziemi zgodnie o coś prosić będzie, to wszystko otrzymają od mojego Ojca, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich».
Nasze Modlitwy
Projekt prowadzony pod opieką
Hermanice.Dominikanie.pl
Ewangelia wg św. Mateusza, Mt 18,15-20
Komentarz to ewangelii
Żyjąc między braćmi, sługami tego samego Pana, dla których wszystko jest wspólne: nadzieja, obawa, radość, troska, cierpienie (skoro mają jedną duszę, pochodzącą od jednego Pana i jednego Ojca), dlaczego uważasz ich za innych od ciebie? Dlaczego obawiasz się tych, którzy doznali takich samych upadków, jakby mieli się wyśmiewać z twoich własnych upadków? Ciało nie może się cieszyć z cierpienia jednego z członków; całe się smuci i całe pracuje nad uzdrowieniem.
Tam, gdzie dwóch wiernych jest zebranych, tam jest Kościół, ale Kościół to Chrystus. Kiedy zatem obejmujesz kolana twoich braci, to dotykasz Chrystusa i Chrystusa błagasz. A kiedy, z drugiej strony, twoi bracia płaczą nad tobą, to Chrystus cierpi, to on błaga Ojca. Szybko przyznane jest to, o co Syn prosi.
Tertulian (ok. 155 - ok. 220)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org
