Nasze Modlitwy

Gdy Gertruda modliła się za osobę, o której z przykrością dowiedziała się, że ta w zniecierpliwieniu pytała, dlaczego Bóg zsyła jej doświadczenia, które nie są dla niej, Pan odpowiedział jej: „Zapytaj jej, jakie są doświadczenia, które byłyby dla niej, i powiedz jej, że skoro niemożliwym jest wejść do królestwa niebieskiego bez doświadczeń, niech wybierze te, które są dla niej, a kiedy one już na nią przyjdą, niech trwa w cierpliwości”. Te słowa Pana pozwoliły jej zrozumieć, że najgroźniejszą formą niecierpliwości jest wyobrażanie sobie, że przyjęłoby się coś cierpliwie, ale w innych warunkach, a w tych, które Bóg nam zsyła, to niemożliwe. Wręcz przeciwnie trzeba być przekonanym, że najlepsze są właśnie te, które Bóg nam zsyła, i że jeśli brakuje nam cierpliwości do znoszenia ich, trzeba przyjąć je z pokorą. Pan dodał jeszcze z miłością: „A Ty, jak myślisz, jak to się ma do ciebie? Czy nie zsyłałem na ciebie doświadczeń, które nie byłyby dla ciebie?”. Odpowiedziała: „Wcale nie, mój Boże, ale wyznaję i będę wyznawać aż do końca życia, że jeśli chodzi o ciało i duszę, w dobrobycie i przeciwnościach losu, rządziłeś mną w najlepszy sposób tak, że nie mogłaby tego uczynić żadna inna mądrość w żadnym czasie, od początku świata aż do jego końca, oprócz ciebie, mój Boże, nieskończenie dobry, jedyna Przedwieczna Mądrości, sięgająca potężnie od krańca do krańca i władająca wszystkim z dobrocią (por. Mdr 8,1). Św. Gertruda z Helfty (1256-1301)