Jezus opowiedział tłumom taką przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją». Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Zrozumieliście to wszystko?» Odpowiedzieli Mu: «Tak». A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare».
Nasze Modlitwy
Projekt prowadzony pod opieką
Hermanice.Dominikanie.pl
Ewangelia wg św. Mateusza, Mt 13,44-52
Komentarz to ewangelii
Nasz Pan Jezus Chrystus często i żywo nalegał: "Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje" (Mt 16,24)... A kiedy indziej: "Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!" (Mt 19,21).
Dla tych, którzy są w stanie to pojąć, to samo mówi przypowieść o kupcu: "Królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją."
Perła oznacza tutaj Królestwo niebieskie i Pan pokazuje nam, że nie można go osiągnąć, jeśli nie porzucimy wszystkiego, co posiadamy – bogactwa, chwały, szlacheckiego urodzenia i tego wszystkiego, czego inni na próżno szukają.
Pan mówi też, że nie można należycie zająć się tym, co robimy, jeśli duch zabiega o inne rzeczy: "Nikt nie może dwom panom służyć", mówił (Mt 6,24). Dlatego też, "skarby, które są w niebie" są jedynym dobrem, do którego powinniśmy przywiązywać nasze serca: "Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje." (Mt 6,21n)... Mówiąc inaczej, chodzi o to, aby przenieść nasze serce ku życiu w niebie, tak, abyśmy mogli mówić: "Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie" (Flp 3,20). Zwłaszcza chodzi o stawanie się podobnym Chrystusowi, "który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić" (2Kor 8,9).
Św. Bazyli Wielki (ok. 330-379)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org
