Aplikacja na Androida modlitwa
powrót do poprzedniej strony
modlitewnik
Ewangelia wg św. Łukasza, Lc 12,13-21

Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem». Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?» Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś opływa we wszystko, życie jego nie jest zależne od jego mienia». I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”. I rzekł: „Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe zboże i moje dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!” Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?” Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga».

modlitewnik
Komentarz to ewangelii
„Bezbożny pyszni się po wszystkie dni swego życia” (Hi 15,20 Wlg). Nawet wybrani nie są odporni na pychę w niektórych swoich myślach, a nawet czynach. Ale ponieważ są wybranymi, nie mogą wywyższać się każdego dnia, ponieważ przed zakończeniem swojego życia przemieniają swoje serca, które przechodzą od przesady do bojaźni w pokorze. Z drugiej strony, bezbożny człowiek nie spędza ani jednego dnia bez pychy, ponieważ kończy swoje życie, nie wycofując się ani na chwilę ze swojej przesady. Ze wszystkich stron jego wzrok szuka tego, co kwitnie w czasie, i nie chce zastanawiać się, dokąd dojdzie w wieczności. To w życiu cielesnym pokłada swoją ufność i przypisuje długie trwanie temu, co trzyma obecnie. Jego serce rośnie w nadmiarze, a wszyscy jego bliźni są w pogardzie. Nigdy nie zastanawia się nad nagłością śmierci, która się do niego skrada; nigdy nie myśli o niepewności szczęścia. Jedno spojrzenie na niepewność ulotnego życia i z trudem pomyliłby pewność z niepewnością. Stąd znowu to mądre powiedzenie: „Zliczone są lata tyrana” (Job 15.20). […] Ponieważ obecne życie jest zawsze niepewne, należy nieustannie obawiać się śmierci, która się do nas skrada, ponieważ nigdy nie można jej przewidzieć. […] Z drugiej strony, jeśli nasz Stwórca chciał, aby dzień naszego końca był przed nami ukryty, to po to, abyśmy w niepewności nadejścia chwili naszej śmierci zawsze byli przygotowani. Św. Grzegorz Wielki (ok. 540–604)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org