Nasze Modlitwy

Dziewica Maryja była posłuszna, mówiąc: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa” (Łk 1,38). Ewa – wręcz przeciwnie, nie była posłuszna, była jeszcze dziewicą, kiedy wypowiedziała posłuszeństwo. Podobnie zatem jak Ewa, nie słuchając, stała się przyczyną śmierci dla siebie i całego rodzaju ludzkiego, podobnie Maryja, mając za małżonka tego, który był jej przeznaczony z góry, pozostając jednak dziewicą, stała się, dzięki swojemu posłuszeństwu, przyczyną zbawienia dla siebie i całego rodzaju ludzkiego. Ponieważ to, co zostało związane, może być jedynie rozwiązane, zawiązując węzeł w odwrotny sposób, tak, że pierwszy węzeł jest rozwiązany przez drugi, a drugi jest rozsupłaniem wobec pierwszego. To dlatego Pan mówił, że pierwsi będą ostatnimi, a ostatni pierwszymi (Mt 19,30). Prorok mówił to samo, głosząc: „Synowie zajmą miejsce twych ojców” (Ps 45,17). Pan, stając się „Pierworodnym spośród umarłych” i przyjmując w swoim łonie dawnych ojców, przywrócił ich do życia Bożego, będąc „początkiem żywych” (Kol 1,18), ponieważ Adam stał się początkiem umarłych. Z tego też powodu Łukasz zaczął swoją genealogię od Pana, cofając się aż do Adama (Łk 3,23 nn), wskazując przez to, że to nie ojcowie dali życie Panu, ale przeciwnie, to On ich zrodził na nowo w Ewangelii życia. W ten sposób także węzeł nieposłuszeństwa Ewy został rozsupłany dzięki posłuszeństwu Maryi, ponieważ co dziewica Ewa związała swoim niedowiarstwem, Dziewica Maryja rozwiązała wiarą. Św. Ireneusz z Lyonu (ok. 130 – ok. 208)