Gdy Jezus mówił do uczniów, oto przyszedł do Niego pewien zwierzchnik synagogi i oddając Mu pokłon, prosił: «Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i połóż na nią rękę, a żyć będzie». Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za nim. Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. Mówiła bowiem sobie: «Żebym choć dotknęła Jego płaszcza, a będę zdrowa». Jezus obrócił się i widząc ją, rzekł: «Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła». I od tej chwili kobieta była zdrowa. Gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika i zobaczył fletnistów oraz tłum zgiełkliwy, rzekł: «Odsuńcie się, bo dziewczynka nie umarła, tylko śpi». A oni wyśmiewali Go. Skoro jednak usunięto tłum, wszedł i ujął ją za rękę, a dziewczynka wstała. Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej okolicy.
Nasze Modlitwy
Projekt prowadzony pod opieką
Hermanice.Dominikanie.pl
Ewangelia wg św. Mateusza, Mt 9,18-26
Komentarz to ewangelii
Jak tylko Chrystus przybrał nasze ciało, my zmartwychwstaniemy całkowicie; jest nie do pomyślenia, lub raczej niemożliwe, żeby życie nie ożywiało tych, w których mieszka. Jak przykrywa się żarzącą głownię słomą, aby zachować ogień, tak nasz Pan Jezus Chrystus ukrył życie w nas przez swoje ciało i kładzie w nas jakby zasiew nieśmiertelności, które odsuwa wszelkie zepsucie, które w sobie nosimy.
To nie zatem tylko przez słowo dokonuje On zmartwychwstania ciała. Aby pokazać, że jego ciało daje życie, jak już powiedzieliśmy, dotyka martwych i przez swoje ciało daje życie ciałom w stanie rozkładu. Jeżeli jeden kontakt jego świętego ciała przywraca życie umarłym, jaki pożytek dla nas, przyjmujących jego ożywiającą eucharystię! Nie wystarczy, żeby tylko dusza została odnowiona przez Ducha na nowe życie. Nasze ciała ziemskie także powinny być uświęcone przez udział w ciele równie trwałym, które jest podobne do naszego i powinno być wezwane do nieskazitelności.
Św. Cyryl z Aleksandrii (380–444)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org
