Nasze Modlitwy

Przywara naśladuje cnotę, a kąkol próbuje uchodzić za pszenicę: wygląd jest podobny, ale smak nie zwodzi koneserów. Diabeł również przebiera się za anioła światłości, nie po to, by powrócić tam, gdzie był (ponieważ uczynił swoje serce twardym jak kowadło, a jego poprzednia determinacja jest teraz nieodwołalna), ale by otoczyć tych, którzy prowadzą życie podobne do anielskiego, ciemnością ślepoty i zarazą niewiary. Wielu jest wilków, którzy chodzą w owczej skórze. Z owiec wzięli tylko skóry, a nie paznokcie czy zęby, ale ubrani w runo domowego zwierzęcia i wykorzystując jego wygląd do zwodzenia ludzi dobrych, pozwalają, by śmiertelny wirus bezbożności wypływał z ich zębów. Dlatego potrzebujemy Bożej łaski, mądrej wnikliwości i otwartych oczu, abyśmy nie padli ofiarą naszej ignorancji i nie zjedli kąkolu jako pszenicy; abyśmy nie pomylili wilka z owcą i nie stali się jego ofiarą; abyśmy nie wyobrażali sobie niszczycielskiego diabła jako dobroczynnego anioła i nie zostali pożarci. Albowiem „jak lew ryczący krąży, szukając, kogo pożreć” (1P 5,8), jak mówi Pismo Święte. Dlatego Kościół nas ostrzega, dlatego udzielamy tych lekcji i dlatego je ustanawiamy. Św. Cyryl Jerozolimski (ok. 315 – 386)