Nasze Modlitwy

Kto chce wiedzieć, czy mieszka w nim Bóg, o którym jest powiedziane: „Wspaniały jesteś, Boże, w Twojej świętości” (Ps. 68,36, Nowa Biblia Gdańska), niech ze szczerą skrupulatnością zbada głębię swego serca i uważnie przyjrzy się, jak pokornie opiera się pysze, jak łaskawie zwalcza zazdrość, jak dalece nie daje się porwać pochlebnym słowom i raduje się z dobra innych; Powinien rozważyć, czy nie chce odpłacać złem za zło i czy nie woli pozostawić nieprawość bez odpłaty, niż utracić obraz i podobieństwo swego Stwórcy, który wzywa wszystkich ludzi do poznania Go poprzez dobrodziejstwa, jakimi wszystkich obdarza, sprawiając, że „On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych, a słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi” (Mt 5,45). Aby to poszukiwanie nie zostało wyczerpane przez skrupulatne badanie wielu punktów, niech zapyta siebie, czy w zakamarkach jego serca znajduje się matka wszystkich cnót: miłość. Jeśli znajdzie to serce tak całkowicie skierowane w stronę miłości Boga i bliźniego, że chce, aby także jego wrogowie otrzymali dobre rzeczy, których pragnie dla siebie, to ten, kto ma takie usposobienie, nie może wątpić, że Bóg nim kieruje i mieszka w nim. Przyjmuje je tym wspanialej, że nie w sobie samym się chlubi, ale w Panu (por. 1 Kor 1,31). Św. Leon Wielki (? – ok. 461)