Nasze Modlitwy

Nadrzędna Dobroć objawia się na wiele sposobów, a błogosławiony Chrystus powiedział: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele” (J 14,2). Któż mógłby określić różnorodność Bożych środków, nawiedzeń, darów i łask, nie tylko w stworzeniach, ale i w pojedynczej duszy? Jak bowiem cnoty są różne, chociaż wszystkie są naznaczone znakiem miłości, tak też postępowanie i uczynki sług Bożych są bardzo różne; nie dlatego, że ten, kto posiada cnotę miłości w sposób doskonały, nie posiada również wszystkich innych, ale każdy z nich ma szczególną cnotę, która dominuje nad wszystkimi innymi. Stąd różnice w ich życiu. Ten, kto ma miłość ponad wszystko inne, czerpie całą przyjemność z praktykowania jej wobec bliźniego; ten, kto ma pokorę, namiętnie szuka samotności. Jeden kocha sprawiedliwość, drugi wolność, jaką daje żywa wiara, która zdaje się niczego nie obawiać. Inni kochają pokutę i całkowicie poświęcają się umartwianiu swoich ciał; inni starają się zabić własną wolę poprzez prawdziwe i doskonałe posłuszeństwo. Tak więc środki są różne, chociaż wszyscy podążają ścieżką miłości. Wszyscy święci, którzy cieszą się życiem wiecznym, podążają nią, ale na różne sposoby, ponieważ jeden nie jest podobny do drugiego. Taka sama różnica istnieje między aniołami, którzy nie wszyscy są równi. Tak więc jedną z radości duszy w życiu wiecznym jest dostrzeganie wielkości Boga w różnorodności nagród, jakie daje swoim świętym. Św. Katarzyna ze Sieny (1347–1380)