Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, Anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według słowa twego». Wtedy odszedł od Niej Anioł.
Nasze Modlitwy
Projekt prowadzony pod opieką
Hermanice.Dominikanie.pl
Ewangelia wg św. Łukasza, Lc 1,26-38
Komentarz to ewangelii
O niewysłowiona i najsłodsza Miłości! Jak słodkie jest zjednoczenie, które zawarłaś z człowiekiem! Okazałeś nam swoją niewysłowioną miłość przez niezliczone łaski i dobrodziejstwa, którymi obdarzyłeś swoje stworzenia, zwłaszcza przez dobrodziejstwo wcielenia Twojego Syna, ponieważ widzieliśmy, jak suwerenna Wielkość zniża się do niskości naszego człowieczeństwa. […]
Zaprawdę, mój najdroższy Ojcze, na tym słodkim i błogosławionym polu Maryi, Słowo, zjednoczone z jej ciałem, uczyniło tak, jak ziarno, które kiełkuje w cieple słońca, ukazuje swój kwiat i owoc, i pozostawia swoją plewę ziemi. Naprawdę uczynił to samo przez żar i ogień boskiej miłości, jaką Bóg miał dla rodzaju ludzkiego, kiedy zasiał ziarno swego słowa na polu Maryi. O błogosławiona i słodka Maryjo! Ty dałaś nam kwiat słodkiego Jezusa […]
Nie zapominaj i zawsze pamiętaj w swoim sercu, w swojej pamięci, w swojej duszy, że zostałeś ofiarowany i dany Maryi; módl się do Niej, aby cię przedstawiła i dała swojemu słodkiemu Synowi Jezusowi, a ta słodka Matka, ta czuła Matka miłosierdzia cię przedstawi. Nie bądź niewdzięczny ani zapomniany, bo Ona nie odrzuca modlitwy skierowanej do Niej, ale przyjmuje ją z dobrocią. Bądź więc wierny, […] biegnij niestrudzenie z tym pragnieniem Maryi, które sprawi, że zawsze będziesz szukał czci Boga i zbawienia dusz.
Św. Katarzyna ze Sieny (1347–1380)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org
