Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!» Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich. Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma. I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».
Nasze Modlitwy
Projekt prowadzony pod opieką
Hermanice.Dominikanie.pl
Ewangelia wg św. Łukasza, Lc 24,35-48
Komentarz to ewangelii
Teraz słyszę o zmartwychwstaniu i zastanawiam się, co stanie się z tym zmartwychwstaniem. Wierzę, że moim przeznaczeniem jest zmartwychwstanie, ale chcę wiedzieć, jakiego rodzaju istotą będę. Muszę wiedzieć, czy zmartwychwstanę w innym ciele, być może duchowym, przez co rozumiem niecielesne, czy w ciele, w którym umrę. Ale jeśli zmartwychwstanę w ciele duchowym, to nie będę już ja, który zmartwychwstanie. Jak może być prawdziwe zmartwychwstanie, jeśli moje ciało nie może być prawdziwym ciałem? Rozsądek wyraźnie sugeruje, że jeśli nie ma prawdziwego ciała, to oczywiście nie będzie prawdziwego zmartwychwstania. Nie, nie mamy prawa mówić o zmartwychwstaniu, dopóki to, co upadło, nie zostanie wskrzeszone.
A zatem, błogosławiony Hiobie, rozwiej mgłę naszych wątpliwości, a ponieważ dzięki łasce, która spłynęła na ciebie od Ducha Świętego, zacząłeś mówić nam o nadziei naszego zmartwychwstania, pokaż nam wyraźnie, czy to nasze ciało naprawdę zmartwychwstanie. Tekst mówi: „Znów przyoblekę się w moją skórę” (Hi 19,26 Wlg). Słowo „moja skóra” usuwa wszelkie wątpliwości co do prawdziwego zmartwychwstania, ponieważ nie jest prawdą, że w chwale zmartwychwstania nasze ciało musi być niewidoczne, bardziej subtelne niż wiatr i powietrze. W chwale zmartwychwstania nasze ciało będzie niewątpliwie subtelne z powodu manifestacji jego duchowej mocy, ale będzie namacalne z powodu prawdy o jego naturze.
To dlatego nasz Odkupiciel pokazał również swoim uczniom, którzy wątpili w Jego zmartwychwstanie, swoje ręce i bok, i zaproponował im, aby poczuli Jego kości i ciało: „Dotknijcie się Mnie i przekonajcie – powiedział do nich, duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam” (Łk 24,39).
Św. Grzegorz Wielki (ok. 540–604)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org
