Nasze Modlitwy

Józef był strażnikiem, zarządcą i prawnym obrońcą i naturalnym boskiego domu, którego był głową. Z tego powodu pełnił te obowiązki przez całe swe śmiertelne życie. Przykładał się, aby chronić z wielką miłością i codzienną troską swoją Małżonkę i małego Jezusa: regularnie zdobywał własną pracą to, co było niezbędne obojgu do jedzenia i ubrania, ochronił od śmierci Dziecię, zagrożone zazdrością króla, a w trudach podroży i goryczy wygnania był nieustannie towarzyszem, pomocą i wsparciem Dziewicy i Jezusa. Boski dom, którym Józef zarządzał jak ojciec, zawierał pierwociny rodzącego się Kościoła. Podobnie jak Najświętsza Dziewica jest Matką Jezusa Chrystusa, tak jest również Matką wszystkich chrześcijan, których zrodziła na Kalwarii, pośród najwyższych cierpień Odkupiciela, Jezus Chrystus również jest jak pierworodny spośród chrześcijan, którzy przez przysposobienie i odkupienie są Jego braćmi (Rz 8,29). Takie są powody, dla których błogosławiony patriarcha Józef uważa za powierzoną mu w szczególny sposób rzeszę chrześcijan, którzy tworzą Kościół, to znaczy tę ogromną rodzinę rozproszoną po całej ziemi, nad którą – ponieważ jest mężem Maryi i ojcem Jezusa Chrystusa – posiada rodzaj władzy ojcowskiej. Jest zatem rzeczą naturalną i bardzo godną błogosławionego Józefa, że tak jak kiedyś zaspokajał wszystkie potrzeby rodziny z Nazaretu i otaczał ją świętą opieką, tak teraz obejmuje swoim niebiańskim patronatem i broni Kościoła Jezusa Chrystusa. Leon XIII