Aplikacja na Androida modlitwa
powrót do poprzedniej strony
modlitewnik
Ewangelia wg św. Mateusza, Mt 20,17-28

Udając się do Jerozolimy, Jezus wziął osobno Dwunastu i w drodze rzekł do nich: «Oto idziemy do Jerozolimy: tam Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą Go na śmierć i wydadzą Go poganom, aby został wyszydzony, ubiczowany i ukrzyżowany; a trzeciego dnia zmartwychwstanie». Wtedy podeszła do Niego matka synów Zebedeusza ze swoimi synami i oddawszy Mu pokłon, o coś Go prosiła. On ją zapytał: «Czego pragniesz?» Rzekła Mu: «Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie». Odpowiadając Jezus rzekł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?» Odpowiedzieli Mu: «Możemy». On rzekł do nich: «Kielich mój wprawdzie pić będziecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale dostanie się ono tym, dla których mój Ojciec je przygotował». Gdy usłyszało to dziesięciu pozostałych, oburzyli się na tych dwóch braci. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: «Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, tak jak Syn Człowieczy, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu».

modlitewnik
Komentarz to ewangelii
W „pieśniach stopni” psalmista pragnie Jerozolimy i mówi, że chce wstąpić. Dokąd wstąpić? Pragnie dosięgnąć słońca, księżyca lub gwiazd? Nie. W niebie znajduje się wieczne Jeruzalem, gdzie mieszkają aniołowie, nasi współobywatele (Hbr 12,22). Na tej ziemi jesteśmy na wygnaniu, z dala od nich. Na drodze wygnania wzdychamy; w mieście zadrżymy z radości. W trakcie naszej podróży znajdziemy towarzyszy, którzy już widzieli to miasto i zachęcają nas, aby tam biec. Oni sprawili, że psalmista zawołał z radości: "Uradowałem się, gdy mi powiedziano: „Pójdziemy do domu Pańskiego!” (Ps 122,1). „Pójdziemy do domu Pańskiego”: biegnijmy zatem, biegnijmy, skoro przybywamy do domu Pana. Biegnijmy, nie nużąc się, tam nie ma znużenia. Biegnijmy do domu Pana i zadrżyjmy z radości z tymi, którzy nas wezwali, którzy jako pierwsi kontemplowali naszą ojczyznę. Wołają oni z daleka do tych, którzy idą za nimi: „Pójdziemy do domu Pana, idźcie, biegnijcie!” Apostołowie widzieli ten dom i wzywają nas: „Biegnijcie, idźcie, chodźcie za nami! Pójdziemy do domu Pana!” A co odpowiada każdy z nas? „Raduję się w tych, którzy mi powiedzieli: «Pójdziemy do domu Pana»”. Uradowałem się w prorokach, uradowałem się w apostołach, ponieważ wszyscy oni nam powiedzieli: "Pójdziemy do domu Pana". Św. Augustyn (354–430)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org