Nasze Modlitwy

Cały lud może grzeszyć, ale nie zniechęca Bożego miłosierdzia. Ludzie uczynili cielca, ale Bóg okazał im miłosierdzie; zaparli się Boga, ale Bóg nie zaparł się samego siebie (por. 2 Tm 2,13). „Izraelu, oto bóg twój” (Wj 32,4), powiedzieli Hebrajczycy, ale nawet po tym Bóg Izraela, wierny sobie, stał się ich wybawicielem. Ale nie tylko lud zgrzeszył; wraz z nimi zgrzeszył ich arcykapłan Aaron. To Mojżesz mówi: „Zapalił się też gniew Pana na Aarona”, i dodaje, „i modliłem się za niego, i Bóg mu przebaczył” (por. Lb 12,9nn). Tak więc Mojżesz, modląc się za grzesznego arcykapłana, ułagodził Pana, a Jezus, jedyny Syn, kiedy modli się za nas, nie wzrusza Boga? Nie przeszkodził Aaronowi, który był winny, zostać arcykapłanem, a czy przeszkodzi tobie, który wyszedłeś z pogaństwa, osiągnąć zbawienie? Odtąd czyń pokutę, człowieku, w ten sam sposób, a nic nie przeszkodzi łasce w przyjściu do ciebie. Odtąd postępuj nienagannie, ponieważ Bóg kocha ludzkość w prawdzie i nikt nie będzie w stanie przedstawić wiarygodnego wyjaśnienia tej miłości: nawet gdyby wszystkie języki zostały zebrane razem, nadal nie byłyby w stanie podać nawet częściowego opisu Bożego miłosierdzia. Przedstawiliśmy bowiem część tego, co jest napisane o Jego miłosierdziu dla ludzi, ale nie znamy zakresu Jego przebaczenia dla aniołów: ponieważ On również im przebacza, ponieważ jest tylko jedno bezgrzeszne stworzenie: Jezus, który oczyszcza nas z naszych grzechów. Aniołom również udziela odpowiedniego przebaczenia. Św. Cyryl Jerozolimski (ok. 315 – 386)