Nasze Modlitwy

Teraz gdy Słowo stało się człowiekiem i przyjęło nasze nieszczęścia, zostały one przez Nie zniszczone. Ludzie nie umarli z powodu swoich grzechów; ale wskrzeszeni mocą Słowa, pozostają na zawsze niezniszczalni i nieśmiertelni. Kiedy Jego człowieczeństwo rodzi się z Maryi, Matki Boga, mówi się, że to On się rodzi. W rzeczywistości jednak to nasze narodziny, które On bierze w siebie, i nie jesteśmy już tylko z ziemi i musimy powrócić na ziemię; jesteśmy zjednoczeni ze Słowem z nieba, które chce nas poprowadzić do nieba. W ten sam sposób nie bez powodu wziął na siebie inne słabości ciała: po to, abyśmy nie byli już tylko ludźmi, ale mieli udział w życiu wiecznym, należąc odtąd do Słowa. To koniec śmierci, która przyszła wraz z naszymi pierwszymi narodzinami w Adamie. Te narodziny i wszystkie inne nieszczęścia ciała zostały przeniesione na Słowo, a my, podniesieni z ziemi, widzimy przekleństwo grzechu usunięte przez Tego, który w nas i dla nas stał się przekleństwem. I to jest prawda. Tak jak zostaliśmy stworzeni z ziemi i umarliśmy w Adamie, tak wszyscy zostaliśmy odrodzeni przez wodę i Ducha i otrzymaliśmy nowe życie w Chrystusie. Odtąd ciało nie jest już ziemską rzeczą; stało się Słowem, z powodu Słowa Bożego, które dla nas stało się ciałem. Ludzie widzą swoje słabości przeniesione i zniszczone w Tym, który nie jest im poddany; dlatego stają się silni i wolni na wieki. Albowiem jak Słowo, przyjąwszy ciało, stało się człowiekiem, tak i my, ludzie, przyjąwszy ciało Słowa, zostaliśmy przez Niego przebóstwieni i staliśmy się dziedzicami życia wiecznego. Św. Atanazy Wielki (295–373)