Aplikacja na Androida modlitwa
powrót do poprzedniej strony
modlitewnik
Ewangelia wg św. Mateusza, Mt 21,33-43

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: «Posłuchajcie innej przypowieści. Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznie, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna. Lecz rolnicy, zobaczywszy syna, mówili do siebie: „To jest dziedzic; chodźcie, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo”. Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy więc przybędzie właściciel winnicy, co uczyni z owymi rolnikami?» Rzekli Mu: «Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze». Jezus im rzekł: «Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: „Ten właśnie kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach”. Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce».

modlitewnik
Komentarz to ewangelii
Bóg stworzył człowieka. Z materii, którą stworzył, ulepił jego ciało i ożywił je własnym tchnieniem, dając mu to, co Pismo Święte nazywa duszą myślącą i obrazem Boga. […] Umieścił człowieka na ziemi, aby czuwał nad widzialnym stworzeniem, aby był wtajemniczony w duchową tajemnicę, aby panował nad rzeczami ziemskimi i był poddany Królestwu niebieskiemu. […] Ale człowiek nie okazał posłuszeństwa i od tego czasu, z powodu grzechu, został oddzielony od drzewa życia, od raju i od Boga. Jego stan wymagał najpotężniejszej pomocy i została ona udzielona. […] Czym jest ta obfitość dobroci? Czym jest ta tajemnica, która mnie dotyczy? Otrzymałem obraz i nie zachowałem go; a On otrzymuje moje ciało, aby ocalić ten obraz i uczynić ciało nieśmiertelnym. Dzieli się ze mną po raz drugi darem, który jest o wiele bardziej zdumiewający niż pierwszy. Wtedy podzielił się tym, co najwyższe, teraz przychodzi, by wziąć udział w tym, co najsłabsze. Ten ostatni gest jest jeszcze bardziej boski niż pierwszy, jeszcze bardziej wzniosły dla tych, którzy mają inteligencję, by go zrozumieć. Św. Grzegorz z Nazjanzu (330–390)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org