Dlaczego miałbym się trwożyć w dniach niedoli, gdy otacza mnie złość podstępnych, którzy ufają swoim dostatkom i chełpią się ogromem swych bogactw? Nikt przecież nie może siebie samego wykupić ani uiścić Bogu ceny za siebie należnej. Nazbyt jest kosztowne wyzwolenie duszy i nigdy mu na to nie starczy, aby żyć wiecznie i nie ulec zagładzie. Nie martw się, gdy ktoś się wzbogaci, gdy wzrośnie zamożność jego domu, bo kiedy umrze, nic nie weźmie z sobą, a jego bogactwo za nim nie pośpieszy. I chociaż w życiu schlebia sam sobie: «Będą cię sławić, że urządziłeś się dobrze», iść musi do pokolenia swych przodków, do tych, co na wieki nie ujrzą światła.
Nasze Modlitwy
Projekt prowadzony pod opieką Hermanice.Dominikanie.pl
Księga Psalmów, Ps 49,6-7Ps 49,8-10Ps 49,17-18Ps 49,19-20
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org