Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: «Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom».
Nasze Modlitwy
Projekt prowadzony pod opieką Hermanice.Dominikanie.pl
Ewangelia wg św. Łukasza, Lc 6,20-26
Komentarz to ewangelii
Biada tym, którzy trzymają swoje bogactwa na przechowanie!
Biada tym, którzy szukają chwały u ludzi!
Biada tym, którzy zakradają się między bogatych,
zamiast pragnąć chwały Bożej, bogactw Bożych,
zjednoczenia z Nim i z niczym innym,
bo próżny jest świat i wszystko, co jest na świecie,
wszystko będzie próżnością próżności. […]
Biada, duszo moja, tym, którzy pragną chwały ludzkiej,
bo wtedy będą pozbawieni chwały Bożej!
Biada, duszo moja, tym, którzy gromadzą swe bogactwa,
bo tam będą tęsknić za kroplą wody!
Biada, duszo moja, tym, którzy pokładają nadzieję w człowieku,
bo człowiek umrze, a wraz z nim ich nadzieje,
a wtedy znajdą się pozbawieni nadziei!
Biada, duszo moja, tym, którzy znajdują odpoczynek na tym świecie,
bo tam znajdą wieczne utrapienie!
Powiedz mi, duszo moja, dlaczego jesteś smutna? Czego szukasz z dóbr tego życia?
Odpowiedz mi, a nauczę cię użyteczności każdego z nich.
Pozwól się pouczyć, a dowiesz się, co jest dobre w każdym.
Czy chcesz być chwalona, powiedz mi, czy chcesz być chwalona?
Posłuchaj więc, czym jest honor, a czym hańba.
Honorem jest czcić wszystkie istoty, ale Boga ponad nimi wszystkimi,
za całe bogactwo spełniać Jego przykazania
i dla nich cierpieć urągania, zniewagi
dla nich znosić wszelkiego rodzaju obelgi.
Bo kiedy, moja duszo, starałaś się przy jakiejś okazji
uczcić Boga, uwielbić Go i za to zostałaś znieważona, wzgardzona,
wtedy dostąpiłeś czci i chwały, które ci pozostały,
bo chwała Boża nie omieszka przyjść na ciebie;
wtedy wszyscy aniołowie będą cię chwalić,
bo uczciłaś Boga – Boga, którego opiewają.
Symeon Nowy Teolog (ok. 949–1022)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org