Nasze Modlitwy

Do człowieka, który „poszukiwał pięknych pereł” powinno się zastosować następujące słowa: „Szukajcie, a znajdziecie” i „kto szuka, znajduje” (Mt 7, 7–8). Rzeczywiście, do czego mogą się odnieść te słowa „szukajcie” i „kto szuka, znajduje”? Powiedzmy bez wahania: do pereł, a szczególnie do perły nabytej przez człowieka, który wszystko oddał i wszystko stracił. Z powodu tej perły Paweł mówi: „Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego […], bylebym pozyskał Chrystusa” (Flp 3, 8). Przez słowo „wszystko” rozumie piękne perły, a przez „bylebym pozyskał Chrystusa” – jedyną, drogocenną perłę. Bez wątpienia cenna jest lampa dla chodzących w ciemności, potrzebują jej oni aż do świtu. Cenna jest również chwała jaśniejąca na obliczu Mojżesza (2 Kor 3, 7) i – jak sądzę – na twarzach innych proroków. Jest to piękny widok, bo pomaga nam iść naprzód, aż dojdziemy do kontemplacji chwały Chrystusa, o której świadczy Ojciec, mówiąc: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (Mt 3, 17). „Wobec przeogromnej chwały okazało się w ogóle bez chwały to, co miało chwałę tylko częściową” (2 Kor 3, 10). Na początku potrzebujemy chwały częściowej, która zniknie przed „chwałą, która wszystko przerasta” , tak jak i potrzebujemy „częściowego poznania”, które „zniknie , gdy przyjdzie to, co jest doskonałe” (1 Kor 3,9). W ten sposób każda dusza, która jest w dzieciństwie i dąży do „tego co doskonałe” (Hbr 6, 1), potrzebuje nauki, wsparcia, kierownictwa, aż dojdzie do „pełni czasów” (Ga 4, 4) […]. Na końcu dojdzie do pełnoletności i otrzyma swoje dziedzictwo: drogocenną perłę. „Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe.”(1 Kor 13, 10). Dusza otrzyma dobro, które przerasta wszystko: poznanie Chrystusa (Flp 3, 8). Ale liczni są ci, którzy nie pojmują piękna licznych pereł Prawa i „częściowego poznania” u wszystkich proroków; błędnie wyobrażają sobie, że bez doskonałego zrozumienia Prawa i proroków znajdą drogocenną perłę […]: pełne zrozumienie Ewangelii i znaczenia słów i czynów Jezusa Chrystusa. Orygenes (ok. 185–253)