Nasze Modlitwy

„Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony” (Mt 10,22) Zbawiciel świata mówi nam, że ten, kto walczy i wytrwa do końca swoich dni, nie będąc pokonanym, lub kto po upadku powstaje i wytrwa, zostanie ukoronowany, to znaczy zbawiony: słowa, moi bracia, które powinny sprawić, że zadrżymy i zesztywniejemy ze strachu, jeśli weźmiemy pod uwagę z jednej strony niebezpieczeństwa, na które jesteśmy narażeni, a z drugiej naszą słabość i liczbę wrogów, którzy nas otaczają. […] Ale, możesz zapytać, czym jest wytrwałość? Mój przyjacielu, posłuchaj! Oznacza gotowość do poświęcenia wszystkiego: swoich dóbr, swojej woli, swojej wolności, a nawet swojego życia, aby tylko spodobać się Bogu. Ale czym, możesz zapytać, nie jest wytrwałość? Jest to popadnięcie z powrotem w grzechy, które już wyznaliśmy, podążanie za złym towarzystwem, które doprowadziło nas do grzechu, co jest największym ze wszystkich nieszczęść, ponieważ w nim straciliśmy naszego Boga. […] Niestety! Bracia moi, jeśli wszyscy święci drżeli przez całe życie z obawy, że nie wytrwają, co stanie się z nami, którzy bez cnoty, prawie bez zaufania do Boga, sami obciążeni grzechem, wcale nie uważamy, aby nie dać się złapać w pułapki zastawione na nas przez diabła; my, którzy chodzimy jak ślepcy pośród największych niebezpieczeństw, którzy śpimy spokojnie wśród zastępów wrogów, najbardziej zdeterminowanych, by nas zniszczyć! Ale możesz zapytać, co musimy zrobić, aby nie ulec? Właśnie to, przyjacielu: należy unikać okazji, które już kiedyś doprowadziły nas do upadku. Nieustannie uciekać się do modlitwy, a także często i godnie przystępować do sakramentów. Jeśli to zrobisz, jeśli podążysz tą ścieżką, z pewnością wytrwasz; ale jeśli nie podejmiesz tych środków ostrożności, bez względu na to, co zrobisz i bez względu na to, jakie środki podejmiesz, nadal będziesz zgubiony. Św. Jan Maria Vianney (1786–1859)