Nasze Modlitwy

Wysłannik pokoju, sprawca jedności, mistrz cywilizacji i, przede wszystkim, herold religii Chrystusowej i założyciel życia monastycznego na Zachodzie – takie oto tytuły świadczą o renomie świętego Benedykta, opata. Podczas gdy upadało Imperium Rzymskie, niektóre obszary Europy pogrążały się w ciemnościach, a inne nie znały jeszcze cywilizacji i wartości duchowych, to on, swoim nieustannym i gorliwym wysiłkiem sprawił, że nad tym kontynentem zajaśniała jutrzenka nowej ery. To głównie on i jego synowie, z krzyżem, księgą i pługiem, przynieśli postęp chrześcijański ludom, rozciągającym się od Morza Śródziemnego po Skandynawię, od Irlandii po niziny Polski. Z krzyżem, to znaczy z prawem Chrystusa, umocnił i rozwinął organizację życia publicznego i prywatnego. Należy przypomnieć, że pouczył ludzi o pierwszeństwie dla kultu Bożego z Boską liturgią, to znaczy dla gorliwej modlitwy liturgicznej… Następnie z księgą, to znaczy z kulturą. W chwili, gdy dziedzictwo humanistyczne miało się zagubić, święty Benedykt, nadając rozgłos i powagę licznym klasztorom, uratował klasyczną tradycję przodków z opatrznościową troską, przekazując ją w całości nowym pokoleniom i przywracając zamiłowanie do wiedzy. Wreszcie z pługiem, to znaczy z rolnictwem i innymi, podobnymi inicjatywami, udało mu się przemienić jałowe i nieuprawiane ziemie w żyzne pola i przyjemne ogrody. Łącząc modlitwę z pracą fizyczną, wedle słynnego powiedzenia: „ora et labora” (módl się i pracuj), uszlachetnił i uwznioślił pracę człowieka. To dlatego papież Pius XII słusznie złożył hołd świętemu Benedyktowi, jako „ojcu Europy”. Św. Paweł VI