Nasze Modlitwy

Ci, którzy skarżą się, że jarzmo Pana jest ciężkie, pewnie jeszcze nie odrzucili całkowicie ciężkiego jarzma pożądliwości tego świata. […] Bo cóż jest słodszego, cóż daje więcej wytchnienia niż wolność od cielesnych poruszeń […]? Co może być bliższe Boskiemu spokoju niż obojętność na czynione nam zniewagi, wolność od utrapień, prześladowań, zachowywanie jednakowego spokoju w powodzeniu i niepowodzeniu, wśród przyjaciół i nieprzyjaciół niż upodobnienie się do Tego, który "„sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi i zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych”? (Mt 5,45) Wszystko to w miłości, a bez niej nic. To w miłości istnieje prawdziwy spokój i prawdziwa słodycz, gdyż to ona jest jarzmem Pana. Jeśli z łaski Pana mamy tę miłość, znajdziemy ukojenie dla naszych dusz, gdyż „jarzmo Pana jest słodkie, a brzemię lekkie”. „Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest, nie unosi się pychą, nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego” (1 Kor 13,4–5). Pozostałe cnoty są dla nas jak środek transportu dla człowieka zmęczonego lub jak pożywienie dla wędrowcy albo też jak światło dla zagubionych w ciemnościach, lub jak broń dla walczących. Miłość zaś, która powinna być we wszystkich cnotach, aby mogły być one prawdziwie cnotami, jest sama w sobie w ten szczególny sposób odpocznieniem dla zmęczonego, schronieniem dla wędrowcy, światłem dla docierających do celu i doskonałą koroną dla zwycięzców. Św. Aelred z Rievaulx (1110–1167)