Nasze Modlitwy

Pamiętaj, co powiedziałem o obecności Syna siedzącego po prawicy Ojca, ponieważ to właśnie głosi skład apostolski: „wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Ojca”! […] Prorok Izajasz, który widział ten tron przed obecnością Zbawiciela w ciele, powiedział: „Ujrzałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie” (Iz 6,1). Ale ponieważ „nikt nigdy nie widział Boga” (J 1,18; 1 Tm 6,16), osobą, która ukazała się prorokowi, był Syn. Psalmista mówi również: „Twój tron niewzruszony od wieczności, Ty jesteś od wieków” (Ps 93,2). Jest na to wiele świadectw. […] Sto dziesiąty psalm wyraźnie mówi: „Pan rzekł do Pana mego: «Siądź po mojej prawicy, aż Twych wrogów położę jako podnóżek pod Twoje stopy»”. A Pan, w Ewangelii, wzmacniając to słowo, mówi, że Dawid nie powiedział tego sam z siebie, ale pod natchnieniem Ducha Świętego: „Jakże więc – mówi Jezus – Dawid natchniony przez Ducha może nazywać Go Panem, gdy mówi: «Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej»” (Mt 22, 43-44). A w Dziejach Apostolskich, w dniu Pięćdziesiątnicy, Piotr z jedenastoma, stojąc i przemawiając do Izraelitów, przypominają im, cytując same słowa, to świadectwo zawarte w sto dziesiątym psalmie (Dz 2,34). […] Istnieją niewątpliwie inne świadectwa dotyczące jedynego Syna, siedzącego po prawicy Boga; jednak na razie poprzestańmy na tych. Przypomnijmy jeszcze raz, że nie wszedł On w posiadanie tej godności tronu po swoim przyjściu w ciele; ale otrzymał ją na długo przed wszystkimi wiekami, On, jednorodzony Syn Boży, nasz Pan Jezus Chrystus, który zawsze posiadał tron po prawicy Ojca. Św. Cyryl Jerozolimski (ok. 315 – 386)