W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: «Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że Ty ich umiłowałeś tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».
Nasze Modlitwy
Projekt prowadzony pod opieką
Hermanice.Dominikanie.pl
Ewangelia wg św. Jana, Jn 17,20-26
Komentarz to ewangelii
W swojej modlitwie kapłańskiej przed męką Chrystus Jezus kieruje tylko jedną prośbę do swoich apostołów i do tych, którzy uwierzą w ich słowo: aby stanowili z Nim jedno, tak jak On i Jego Ojciec stanowią jedno (J 17,21), aby mogli oglądać Jego chwałę (J 17,24). Chrystus Jezus żąda tego jako ceny swojej ofiary. Ta jedność jest celem Wcielenia i Odkupienia. Jest ona niezbędna dla naszych dusz i dla Kościoła […] Kościół jest Chrystusem rozprzestrzenionym lub Chrystusem wylanym w swoich członkach. Przedłuża go, dostarczając mu dodatkowych człowieczeństw, w których rozprzestrzenia bogactwa swojej łaski i przez które kontynuuje swoją kapłańską misję tutaj na ziemi. Boska łaska, która może przyjść do nas tylko od Chrystusa, wiąże nas z Chrystusem i czyni nas Chrystusem. W ten sposób jesteśmy Chrystusowi, a Chrystus jest Boży. […]
Taki jest Boży plan wobec nas i cele, które chce wypełnić w nas i przez nas. Albo będziemy z Chrystusa, albo nie będziemy mieli nadprzyrodzonego życia; albo będziemy Synami ze Słowem Wcielonym w Trójcy Świętej, albo zostaniemy wykluczeni z królestwa niebieskiego. Prawdy te powinny być nie tylko pokarmem dla naszej kontemplacji. Ponieważ nakazują one całe Boskie dzieło Odkupienia i organizację Kościoła, muszą przewodniczyć współpracy, która jest od nas wymagana w tym Boskim dziele. Te wzniosłe prawdy są jednymi z najbardziej praktycznych dla życia duchowego i apostolstwa.
Bł. Maria Eugeniusz od Dzieciątka Jezus (1894–1967) karmelita
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org
