Nasze Modlitwy

[Święta Katarzyna usłyszała, jak Bóg do niej mówił]: Ponieważ rzekłem ci, że ze Słowa Jednorodzonego Syna mojego uczyniłem most, i to jest prawda, chcę, abyście wiedzieli, dzieci moje, że droga przerwana została przez grzech i nieposłuszeństwo Adama, tak że nikt nie mógł dojść do życia trwałego. Ludzie nie oddawali Mi chwaty w ten sposób, jak byli powinni, nie uczestnicząc w dobru, dla którego ich stworzyłem. Ponieważ go nie mieli, nie spełniła się Prawda moja. Prawdą tą jest, że Ja stworzyłem człowieka na obraz i podobieństwo moje, aby posiadł życie niezniszczalne, dzielił je ze Mną i kosztował najwyższej i wiecznej słodyczy i dobroci mojej. Przez grzech swój nie doszedł do tego celu i nie spełniła się prawda moja. Bo grzech zamknął niebo i bramę mego miłosierdzia. Wina zrodziła ciernie i kolce licznych utrapień. […] Ledwo człowiek zgrzeszył, nadpłynęła rzeka burzliwa, która zawsze uderza weń falami swymi; musiał znosić trudy i udręczenia: ze strony swojej, ze strony diabla i ze strony świata. Wszyscy tonęli, gdyż nikt mimo swych wszystkich sprawiedliwości, nie mógł dojść do życia wiecznego. Przeto chcąc zapobiec tak wielkim waszym nieszczęściom, dałem wam jako most Syna mego, abyście nie utonęli, chcąc przejść przez rzekę. Ta rzeka to burzliwe morze tego ciemnego życia. Widzisz, jakie zobowiązania ma względem Mnie stworzenie, i jak bardzo jest ciemne, chcąc jednak utonąć, zamiast przyjąć pomoc, którą mu dałem. Św. Katarzyna ze Sieny (1347–1380)