Nasze Modlitwy

Taką myśl wyraził nasz Pan w swoim człowieczeństwie, aby dać nam wzór do naśladowania, kiedy powiedział: „Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty” (Mt 26, 39). Jednak Jego wola nie różniła się od woli Ojca. „Przyszedł ocalić to, co zginęło i dać swoje życie na okup za wielu”. (Mt 18,11; 20,28) O swoim życiu powiedział: „Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać” (J 10,18). O ciągłym zjednoczeniu woli, jakie panowało między Nim a Jego Ojcem, święty król Dawid każe Mu powiedzieć w psalmie 40 (w. 9): „Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę”. Czytamy, to prawda, o Ojcu: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał” (J 3,16). Ale o Synu znajdujemy te słowa: „On wydał samego siebie za nasze grzechy” (Gal 1,4). O Ojcu mówi się: „Własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał” (Rz 8,32). Natomiast o Synu powiedziane jest: „Ofiarował siebie, bo chciał” (Iz 53,7 Wlg). Zjednoczenie woli między Ojcem i Synem wyraża się w ten sposób wszędzie, nawet w tajemnicy Zmartwychwstania, gdzie widzimy, że obaj mieli tylko jedno i to samo działanie. To Ojciec, według błogosławionego Apostoła, wskrzesił ciało swego Syna: „…przez Boga Ojca – mówi – który Go wskrzesił z martwych” (Gal 1,1). Ale Syn również świadczy, że wskrzesi świątynię swego ciała: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo” (J 2,19). Pouczeni przykładem Pana, powinniśmy kończyć wszystkie nasze modlitwy przez podobne pragnienie i dorzucać do naszych próśb te słowa: „Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty” (Mt 26, 39). Św. Jan Kasjan (ok. 360–453)