Nasze Modlitwy

„Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio!” (Iz 49, 13) z powodu tych [katechumenów], którzy zostaną pokropieni hyzopem i oczyszczeni hyzopem mistycznym mocą Tego, który w czasie swojej Męki był pojony za pomocą hyzopu i trzciny. Niech się cieszą moce niebieskie i niech się przygotowują dusze, które zamierzają zjednoczyć się z mistycznym Oblubieńcem. Oto bowiem głos wołającego na pustyni: „Przygotujcie drogę Panu” (Iz 40,3). […] „Nabierz odwagi, Jerozolimo, Pan zgładzi wszystkie twoje nieprawości” (So 3,14.15 Wlg). Pan obmyje brud twoich synów i córek duchem sądu i duchem spalania. Pokropi was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyści was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków (por. Ez 36,25). Aniołowie zaśpiewają wokół was słowa: „Kim jest ta, która powstaje, jaśniejąca bielą, opierająca się o swego przybranego brata” (por. Pnp 8,5). Dawniej zniewolona dusza przyjęła Mistrza za swego przybranego brata, a On, uznając ten szczery wybór: „O jak piękna jesteś, przyjaciółko moja, jakże piękna; zęby twe jak stado owiec strzyżonych” (por. Pnp 4, 1.2), i powie: „każda z owiec ma bliźniaczą” (tamże), bo łaska jest dwojaka. Mam na myśli łaskę taką, jaka urzeczywistnia się przez wodę i Ducha, albo taką, jaka jest zapowiedziana w Starym i Nowym Testamencie. Obyście wszyscy na zakończenie postu – pouczeni naszą nauką, pełni owoców waszych dobrych uczynków, nienaganni towarzysze duchowego Oblubieńca – uzyskali odpuszczenie grzechów przez Boga, do którego należy chwała, którą dzieli z Synem i Duchem Świętym na wieki. Amen. Św. Cyryl Jerozolimski (ok. 315 – 386)