Nasze Modlitwy

„Drzewo ma jeszcze nadzieję, bo ścięte, na nowo się zieleni, jego gałęzie licznie odrastają” (Hi 14,7 Wlg). W Piśmie Świętym drewno symbolizuje czasem krzyż, czasem człowieka, sprawiedliwego lub niesprawiedliwego, a czasem wcieloną mądrość Bożą. To właśnie krzyż oznacza drewno, gdy mówi się: „Włóżmy drewno w chleb jego” (Jr 11,19 Wlg). Bo włożyć drewno w chleb, to przywiązać drewno krzyża do ciała Pana. Słowo drzewo przywołuje także człowieka, sprawiedliwego lub niesprawiedliwego, gdy Pan mówi przez usta proroka: „Ja jestem Pan, który poniża drzewo wysokie, który drzewo niskie wywyższa” (Ez 17,24), gdyż słowa te są zgodne ze słowami Prawdy: „Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony” (Łk 14,11). A drzewo przedstawia także mądrość Boga wcielonego, o której Pismo Święte mówi: „Dla tego, co strzeże jej, drzewem jest życia” (Pr 3,18) i samo tak mówi: „Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym?” (Łk 23,31). „Drzewo ma jeszcze nadzieję, bo ścięte, na nowo się zieleni” (Job 14,7). Gdy w swej męce sprawiedliwy zostaje powalony dla prawdy, odzyskuje życie w zielonej świeżości życia wiecznego. A ten, kto na tym świecie znajduje swoją siłę w wierze, znajduje swoją siłę tam, w górze, w uszczęśliwiającej wizji. „Jego gałęzie licznie odrastają”, bo bardzo często przed męką sprawiedliwego wierni mnożą się w przypływie miłości do niebieskiej ojczyzny i poznają zieloną świeżość życia duchowego w swojej radości z tego, że widzieli, jak z taką siłą duszy pracował na tym świecie dla chwały Bożej. Św. Grzegorz Wielki (ok. 540–604)