Aplikacja na Androida modlitwa
powrót do poprzedniej strony
modlitewnik
Ewangelia wg św. Mateusza, Mt 6,1-6Mt 6,16-18

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».

modlitewnik
Komentarz to ewangelii
Starannie unikaj próżnej nieufności wobec nawrócenia. Czy możesz poznać, co może uczynić nawrócenie? Czy możesz poznać moc broni zbawienia i dowiedzieć się, co może zrobić spowiedź? […] Ezechiasz, przez swoje nawrócenie, odmienił boską decyzję już podjętą. Był chory. Izajasz powiedział do niego: „Rozporządź domem twoim, bo umrzesz i nie będziesz żył” (2Krl 20,1; Iz 38,1). Ezechiasz nie wzbraniał się przed pokutą. Przypomniał sobie słowa Pisma: „W nawróceniu i spokoju jest wasze ocalenie” (Iz 30,15), i zwrócił się do ściany, a ze swego łoża skierował myśli ku niebu (grubość murów nie wstrzymuje modlitw, które płyną z pobożnego serca): „Panie – powiedział – wspomnij o mnie” (Iz 38,3). I człowiek, którego wyrok proroka pozbawił wszelkiej nadziei na przeżycie, otrzymał dodatkowe piętnaście lat, podczas gdy słońce, na świadectwo, się cofnęło. Tak więc słońce się cofnęło na znak dla Ezechiasza, a na znak dla Chrystusa słońce zostało zaćmione: nie cofnęło się, zostało zaćmione, pokazując w ten sposób różnicę między tymi dwoma, Ezechiaszem i Jezusem. Ten pierwszy miał moc anulowania wyroku Bożego, a Jezus, czy nie udzieliłby przebaczenia grzechów? Odwróć się i płacz nad sobą, zamknij drzwi i módl się, aby grzechy twoje zostały ci odpuszczone, aby Bóg odwrócił od ciebie płonące płomienie: spowiedź bowiem ma moc ugasić nawet ogień, jak może poskromić lwy… Wy zatem także wyznajcie swoje grzechy Panu z całego serca, abyście mogli uzyskać przebaczenie dawnych grzechów i otrzymać dar niebieski, a wreszcie odziedziczyć ze wszystkimi świętymi królestwo niebieskie w Chrystusie Jezusie, któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen. Św. Cyryl Jerozolimski (ok. 315 – 386)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org