Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: «Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel», to znaczy Bóg z nami. Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił Anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie.
Nasze Modlitwy
Projekt prowadzony pod opieką
Hermanice.Dominikanie.pl
Ewangelia wg św. Mateusza, Mt 1,18-24
Komentarz to ewangelii
„Emmanuel znaczy «Bóg z nami»”. Tak, Bóg jest z nami! Aż dotąd był „Bogiem ponad nami”, „Bogiem przed nami”, ale dziś jest „Emmanuelem”. Dziś jest Bogiem z nami – w naszej postaci, z nami w swojej łaskawości, w naszej słabości i w swojej dobroci, w naszym ubóstwie i swoim miłosierdziu; z nami w miłości, relacjach rodzinnych, czułości i we współczuciu…
Bóg z nami! Nie mogliście, wy, synowie Adama, wznieść się do nieba, aby być z Bogiem, ale Bóg zszedł z nieba i stał się Emmanuelem, Bogiem z nami. Przyszedł jako Emmanuel, Bóg z nami, a my zapominamy przyjść do Boga, aby w nim zamieszkać! „Mężowie, dokąd będziecie sercem ociężali? Czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa?” (Ps 4,3). Oto nadchodzi prawda – „czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa?”. Oto nadchodzi Słowo prawdziwe i niezmienne – „dlaczego szukacie kłamstwa?”. Oto Emmanuel, oto Bóg z nami.
W jaki sposób mógłby być On jeszcze bardziej ze mną? Maleńki, słaby, obnażony i biedny jak ja – w tym wszystkim stał się podobny do mnie, biorąc to, co moje i dając mi swoje. Byłem umarły, bez mowy, bez czucia i moje oczy nie znały już światła. On zstąpił dziś – ten wielki człowiek, ten „prorok potężny w czynie i słowie” (Łk 24,19). „Położył twarz swoją na mojej twarzy, oczy swoje na moich oczach, dłonie swoje na moich dłoniach" (2Krl 4,34) i stał się Emmanuelem, Bogiem z nami!
Św. Aelred z Rievaulx (1110–1167)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org
