Nasze Modlitwy

O godna podziwu Mądrości Boga, jakże potężny, jakże donośny jest twój głos! Wzywasz do siebie bez wyjątku wszystkich, którzy ciebie pragną, w ubogich wybierasz swoją siedzibę, kochasz tych, którzy cię kochają (Prz 8,17), sądzisz sprawę biednego, z dobrocią litujesz się nad wszystkimi. „Niczym się nie brzydzisz, co uczyniłaś”; „oczy zamykasz na grzechy ludzi” i oczekujesz miłosiernie, aż dojdą do pokuty (Mdr 11,23-24)… Ty odnawiasz wszystko, odnów i mnie, uświęć mnie w tobie, abyś mogła osiedlić się w mojej duszy… Spraw, żebym od samego rana czuwała dla ciebie, by znaleźć cię w prawdzie (Iz 26,9; Mdr 6,12-14); wyjdź mi na spotkanie, abym zaprawdę pragnęła cię żarliwie. Z jaką ostrożnością postępujesz w Twoich zamiarach! Z jaką opatrznością wszystkim rozporządzasz w celu zbawienia człowieka. Tchnęłaś w Króla chwały (Ps 24,8; 1Kor 2,8)… myśl o pokoju – wypełnienie miłości. Ukrywając Jego majestat, narzuciłaś na Jego ramiona odpowiedni moment miłości, ażeby „w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo” (1P 2,24). O tak, doniosła Mądrości Boża, złość diabelska nie mogła przeszkodzić żadnemu z twoich wspaniałych dzieł… rozmiar zła, które popełniliśmy, nie mógł górować nad wielością twoich łask, nad ogromem twej miłości, nad pełnią twojej dobroci. Co więcej, twoja niezawodna gorliwość zwyciężyła wszelkie przeszkody, rozporządzając wszystkim łagodnie i „sięgając potężnie od krańca do krańca” (Mdr 8,1). Św. Gertruda z Helfty (1256–1301)