W tym czasie przyszli jacyś ludzie i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, iż to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruzalem? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie». I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał zasadzony w swojej winnicy figowiec; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: „Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym figowcu, a nie znajduję. Wytnij go, po co jeszcze ziemię wyjaławia?” Lecz on mu odpowiedział: „Panie, jeszcze na ten rok go pozostaw, aż okopię go i obłożę nawozem; i może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz go wyciąć”».
Nasze Modlitwy
Projekt prowadzony pod opieką Hermanice.Dominikanie.pl
Ewangelia wg św. Łukasza, Lc 13,1-9
Komentarz to ewangelii
Jest wiele rzeczy, których nie możemy wykonać fizycznie, ze względu na słabość ludzką, ale jeśli naprawdę tego pragniemy, możemy, z Bożym natchnieniem, znaleźć miłość w naszym sercu. Jest może wiele rzeczy, których nie damy rady wynieść z naszego strychu, piwnicy lub spiżarni, ale nie ma dla nas wymówki, jeśli chodzi o nasze serce…
Nie mówi się nam: „Idźcie na Wschód i szukajcie miłości; płyńcie na Zachód, a znajdziecie miłość”. Nie, każe się nam wejść do wnętrza naszego serca, skąd gniew nas tak często wypędza. Jak mówi prorok: „Grzesznicy, nawróćcie się sercem” (Iz 46,8). To nie w odległych krajach znajduje się to, o co prosi nas Pan; On posyła nas do naszego wnętrza, do naszego serca, ponieważ w nas złożył to, o co nas prosi. Doskonała miłość nie jest niczym innym niż dobrą wolą duszy i to o niej aniołowie głosili pasterzom: „Pokój na ziemi ludziom dobrej woli” (Łk 2,14, Wlg)…
Pracujmy zatem ze wszystkich sił, z pomocą Bożą, aby przygotować w naszej duszy pierwsze miejsce dobroci, a nie złu, cierpliwości raczej, niż gniewowi, życzliwości, a nie zawiści, pokorze, a nie pysze. Niech łagodność miłości zatem tak ogarnie nasze serce, żeby nie było już w nim więcej miejsca na gorycz i nienawiść.
Św. Cezary z Arles (470-543)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org