Aplikacja na Androida modlitwa
powrót do poprzedniej strony
modlitewnik
Ewangelia wg św. Łukasza, Lc 17,11-19

Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ich widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

modlitewnik
Komentarz to ewangelii
Czyż dziesięciu trędowatych nie symbolizuje wszystkich grzeszników? […] Kiedy przybył Chrystus nasz Pan, wszyscy ludzie cierpieli od trądu duszy, nawet jeśli choroba ta nie dotknęła ich ciała […]. Gdyż trąd duszy jest dużo gorszy od tego cielesnego. Przypatrzmy się dalej tej sytuacji. „Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!»”. Ludzie ci trzymali się z daleka, gdyż nie śmieli w takimi stanie zbliżyć się bardziej do Niego. Tak samo jest z nami – im bardziej zamieszkuje w nas grzech, tym bardziej się odsuwamy. Dlatego, aby odzyskać zdrowie i wyzdrowieć z trądu naszych grzechów, wołajmy głośno: „Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!”. Niech to wołanie nie wychodzi z naszych ust, ale z naszego serca, gdyż serce mówi głośniej. Modlitwa serca przenika nieba i wznosi się wysoko, aż do tronu Boga. Św. Bruno z Segni (ok. 1045-1123)
Dzienne czytania pochodzą ze strony https://www.evangelizo.org