Nasze Modlitwy

„Jeżeli Pan domu nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą” (Ps 127,1). „Jesteście świątynią Boga i Duch Boży mieszka w was”(1 Kor 3,16). Ten dom i ta świątynia, napełnione nauczaniem i łaskami Boga, ten przybytek, który zawiera świętość serca Boga, otrzymał takie świadectwo: „Twoja świątynia jest święta, wspaniała sprawiedliwością” (Ps 65,6 Wlg). Świętość, sprawiedliwość i czystość człowieka są świątynią Boga. Ten dom musi więc być zbudowany przez Boga. Budynek wzniesiony przez ludzi nie trwa długo; to, co jest ustanowione przez doktryny tego świata, jest zawodne; nasze próżne prace i nasza troskliwość są nieużytecznymi strażnikami. Trzeba więc budować inaczej, w inny sposób zachować ten dom. Nie trzeba zakładać na ziemi, na nietrwałych piaskach; trzeba położyć fundamenty na prorokach i apostołach. Należy je wznosić z żywymi kamieniami, podeprzeć kamieniem węgielnym, budować stopniowo, aż do człowieka doskonałego i do miary wielkości ciała Chrystusa (1 P 2,5; Ef 2,20; 4,12-13). Trzeba następnie ten dom udekorować blaskiem i pięknem łask duchowych. Jeśli będzie tak budowany przez Boga, to znaczy według Jego nauki, to się nie zawali. I rozciągnie się w kilka domów, bo to, co buduje wiernego, przynosi korzyść każdemu z nas, dla upiększenia i wzrostu błogosławionego miasta. Św. Hilary (ok. 315-367)